SANNE VAN DEN BERGH
WIE IK BEN?
Mooie vraag die mij al mijn hele leven bezighoudt. Ik ben geboren op 5 januari 1963 als oudste dochter van een Duitse moeder en Joods -Indische vader. Mijn moeder was min of meer geboren in een schuilkelder tijdens WOII en had zich aan haar verleden ontworsteld door haar avontuurlijke, slimme geest en een behoorlijke dosis ambitie. Mijn vader. die 24 jaar ouder was, had als econoom al de wereld over gereisd. Hij was een fijnbesnaarde, erudiete man. Los van hun oorlogsverleden, wat al de nodige complexiteit met zich meebracht, verschilden ze enorm en in hun geval was de complementariteit eerder een uitdaging dan een aanvulling: voor mij een mooie omgeving om te leren hoe ik mijn plek kon innemen als hypergevoelig, creatief, naar Mozart luisterend, dromerig, vioolspelend meisje. Wat ik de afgelopen 40 jaar bij opleidingen, op spirituele scholen en in therapieën vooral geleerd heb, is wat ik niet ben. Het was en is nog steeds een ontdekkingsreis: het ontrafelen van diepgewortelde gedachtestructuren die ik heb ontwikkeld om me veilig te voelen en mezelf te beschermen tegen pijn. Het openen van mijn hart, waardoor ik naast het omarmen van diep weggestopte emoties ook de kracht van mijn kwetsbaarheid en een aantal volstrekt onbekende talenten en natuurlijke gaven heb ontdekt. En ook het oplossen van energetische en fysieke blokkades, waardoor ik me nu gezond en sterk voel. Hoe meer ik loslaat, hoe dichter ik kom bij wat voor mij als waar en echt voelt. Dit geeft me steeds meer rust en vrijheid om gewoon mezelf te zijn, in het moment, en te vertrouwen dat ik mag stoppen met mijn best doen om mijn plek te verdienen. En kan ik alleen nog maar zeggen: ik ben niet iets, ik ben.
WAT NIET IEDEREEN VAN MIJ WEET
Dat ik een lefgozer ben. In volle galop op een paard langs het strand. Sky-diven met mijn kids. Snowboarden van zwarte pistes of van hellingen die geen piste zijn. Het avontuurlijke geeft me een geweldige kick.
Dat ik voor mijn leven als trainer en coach danseres was. Bij het Holland Showballet, in het Lido en zelfs met Penny de Jager!
Dat ik nooit in musea kom, maar wel schilderijen maak die ik nu zelfs verkoop! En tot slot: dat ik enorm van muziek maken hou: viool, gitaar, zang, fluit. Toen Corona uitbrak en ik even geen trainingen gaf, ben ik soundhealing sessies gaan geven. En daar geniet ik enorm van, omdat dit de coaching verdiept en verrijkt en mensen op plekken laat komen waar ze op geen enkele andere manier komen!
WAT MIJ DRIJFT?
Waarheid en authenticiteit. Verbinding en contact. Diepgang en resultaat.
Wat ik het liefste doe is een gids zijn voor mensen, die zich willen ontdoen van oude patronen die hen belemmeren zichzelf te zijn, zodat ze zich meer kunnen verbinden met hun waarheid, hun kern en hun potentieel. Soms moet je door een laag prut heen, dat wel, maar de beloning is ook groot. Ik noem dat thuiskomen. Je ware, authentieke zelf zijn. Dan voel je jouw eigenwaarde, ben je voor je geluk niet meer afhankelijk van anderen, heb je regie over je eigen leven en houd je op van alles op je omgeving te projecteren, omdat je de ander vanuit nieuwgierigheid, waardering en liefde bekijkt in plaats vanuit angst en zelfbescherming. Dan wordt de wereld een fijnere plek, en daaraan een bijdrage leveren, dat drijft mij.
HOE IK WERK?
Persoonlijk. Hoe kan ik mensen vragen zich te openen als ik dat zelf niet doe? Daardoor ontstaat veiligheid en gaan mensen zich uitspreken en delen met elkaar. Dan komt het gedoe op tafel, marcheren de roze olifanten door de ruimte en verdwijnt de spanning. Ik kijk, luister en faciliteer de dialoog, zodat de oordelen en aannames verdwijnen en de realiteit in al haar facetten zichtbaar wordt: dan kunnen mensen weer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen aandeel. Dan ontstaat er ruimte om feedback te geven vanuit de verbinding, zien mensen elkaars kwaliteiten weer en kunnen hun waardering uitspreken voor de bijdrage van de ander. Dan groeit begrip voor tegengestelde belangen en standpunten, omdat er geluisterd wordt in plaats van gevochten en oeverloos gediscussieerd. Het is een organisch proces wat zich ontvouwt en waarin men uiteindelijk ontdekt wat er nodig is om samen te werken en samen resultaten te bereiken. Zo mooi.
WAAROM SOL Y LUNA?
Die vraag krijg ik vaak. Sol Y Luna, zon en maan, symboliseert voor mij de polariteiten van het leven. Voor mij zit er een schoonheid en creatieve dynamiek in tegenstellingen. Het mannelijke en het vrouwelijke, alleen en samen, kwetsbaar en krachtig, de leider en de volger, de dader en het slachtoffer, de ratio en de emotie, de kracht en de valkuil, de theorie en de ervaring. Ik houd ervan om mensen bewust te maken van de creatieve kracht van deze polariteiten en ze te eren en te omarmen, zodat ze optimaal ingezet kunnen worden.